آیا می توان صدای واقعی دایناسورها را بازسازی کرد؟ کوشش نو برای بازسازی صدای پاراساورولوفوس با مدل لینوفون - وبمستر وبلاگ

پاراساورولوفوس؛ غول آرام دنیای ماقبل تاریخ

پاراساورولوفوس یکی از اعضای گروه دایناسورهای نوک اردکی بود که بین 70 تا 80 میلیون سال پیش زندگی می کردند. این موجود بزرگ الجثه با قدی نزدیک به 4.9 متر و وزنی حدود 3629 کیلوگرم، نه تنها به علت میزان بزرگ، بلکه به خاطر تاج عجیبش شناخته می گردد. تاج پاراساورولوفوس ساختاری توخالی داشت که به باور دانشمندان می توانست به فراوری صداهای خاص یاری کند. دانشمندان بر این باورند که این دایناسور از صداها برای ارتباط، جذب جفت و حتی هشدار در برابر شکارچیان استفاده می نموده است.

لینوفون؛ فناوری بازسازی صدای دایناسورها

مدل لینوفون که به وسیله لین ساخته شده، در واقع ترکیبی از دانش ریاضی و فناوری مدرن است. این مدل با استفاده از لوله هایی، ساختار داخلی تاج پاراساورولوفوس را بازسازی نموده است. لینوفون به گونه ای طراحی شده که شبیه به حفره های موجود در تاج این دایناسور عمل کند و فرکانس های صدای آن را شبیه سازی کند. این مدل، که ابعاد آن 1.5 برابر تاج واقعی پاراساورولوفوس است، توانسته فرکانس هایی در محدوده 581، 827 و 1056 هرتز شناسایی کند. این نتایج نشان می دهد که صدای این دایناسور احتمالاً بم بوده است.

آزمایش مدل لینوفون

برای آزمایش این مدل، دستگاه لینوفون با استفاده از نخ معلق شد و یک بلندگو وظیفه تحریک صداها را بر عهده داشت. سپس، میکروفون ها داده های صوتی را دریافت و تحلیل کردند. نتایج این آزمایش تأیید کرد که لینوفون می تواند ساختار صدای این دایناسور را شبیه سازی کند. این دستگاه در واقع یک نسخه فیزیکی از مدل های ریاضی است که برای آزمایشات علمی طراحی شده و امکان آنالیز دقیق تر ویژگی های صوتی پاراساورولوفوس را فراهم می آورد.

از علم تا هنر؛ صدای دایناسورها در موسیقی

لین امیدوار است که این پروژه علاوه بر اهداف علمی، در زمینه های هنری نیز مورد استفاده قرار گیرد. او میخواهد مدل لینوفون را به یک پلاگین موسیقی دیجیتال (VST Plugin) تبدیل کند تا آهنگسازان بتوانند صدای بازسازی شده پاراساورولوفوس را در آثار خود استفاده نمایند. این ایده نه تنها جذابیت هنری دارد، بلکه می تواند راهی برای نزدیکی بیشتر عموم مردم به دنیای پیشاتاریخ باشد.

امید به آینده؛ کشف های بهتر برای صدای دقیق تر

این پروژه در حال حاضر بر اساس فسیل های موجود طراحی شده، اما اگر در آینده فسیل های بهتر و کامل تری کشف شوند، مدل لینوفون قابلیت به روزرسانی خواهد داشت. این به روزرسانی می تواند صدای دقیق تری از این دایناسور ارائه دهد و گامی بزرگ در درک بهتر از دنیای ماقبل تاریخ باشد. لین معتقد است که این پروژه فرصتی است برای آشنایی بیشتر با دنیای آکوستیک و تأمل بر پیچیدگی های صدای موجودات طبیعی.

الهام بخشی از پارک ژوراسیک تا واقعیت علمی

جالب است بدانید که ایده اولیه این پروژه از فیلم های سینمایی همانند پارک ژوراسیک الهام گرفته شده است. در این فیلم ها، صداهای دایناسورها ترکیبی از صداهای حیوانات مختلف مانند لاک پشت ها و دلفین ها بود. اما اکنون، لینوفون فرصتی واقعی برای شنیدن صدای دایناسور در دنیای مدرن ایجاد نموده است.

پلی میان گذشته و حال

پروژه بازسازی صدای پاراساورولوفوس، تنها یک پژوهش علمی نیست؛ بلکه راهی برای ارتباط با تاریخ طبیعی است. این تحقیق نشان دهنده تلفیق علم، هنر و فناوری است که می تواند الهام بخش پژوهش های آینده در حوزه آکوستیک و تاریخ زیستی باشد. شاید روزی بتوانیم صدای دیگر دایناسورها را نیز بشنویم و با شنیدن آن ها به دنیای میلیون ها سال پیش سفر کنیم.

منبع

187th Meeting of the Acoustical Society of America.منبع: یک پزشک