یک آویز قرون وسطایی تکه هایی از استخوان را در خود جای داده است - وبمستر وبلاگ

باستان شناسان در سال 2008 در حفاری یک گودال قرون وسطایی در ماینتس (یکی از شهرهای تاریخی آلمان) به آویزی دست یافتند که به مقدار کف دست است و ناگفته های فراوانی در دل خود داشت. این آویز در لایه ای کشف شد که مربوط به قرن چهاردهم است و در ساختمانی خاص بدست آمده اما بتازگی مورد پرتونگاری های تازه قرار گرفته است.

سبک هنری متمایز این آویز نشان می دهد که قدمت آن به قرن دوازدهم می رسد و زمانی که دور انداخته شده، در زمره وسایل قدیمی قرار میگرفت. سبک ساخت نیز نشان می دهد که احتمالا در کارگاهی در نزدیکی شهر هانوفر، در حدود 175 مایلی (285 کیلومتری) شمال ماینتس ساخته شده است.

با توجه به آنکه این آویز مسی شکل که با ورق طلا و تصاویر مینای عیسی مسیح، مریم و قدیسین قرون وسطی پوشیده شده، بیش از 600 سال در شرایط نامناسب در گودالی قرون وسطایی که احتمال می دهند بخشی از زیارتگاهی باشد که استخوان های قدیسین را در آن نگهداری می کردند، به جای مانده بود، دچار خردگی شدید شده است. چنانکه سمت چپ آویز که یک صلیب چهار پر است، خورده شده و پژوهشگران بیشترین اطلاعات خود را از تصویربرداری با اشعه ایکس از بخش سمت راست این آویز بدست آورده اند. با این وجود، اشعه ایکس به وسیله فلز آویز جذب شد ولی نتوانست مواد آلی داخل آن را نشان دهد. اما توموگرافی نوترونی نشانه هایی از وجود قطعات استخوان را در این آویز نشان داد.

پژوهشگران بعد از صرف حدود 500 ساعت برای زدودن خوردگی ها و لایه هایی که بر روی این آویز تشکیل شده بود، متوجه شدند، آویزی که در ظاهر توخالی به نظر می رسید، دارای حفره ای در داخل است. وقتی محققان حفره آویز را با تصویربرداری نوترونی آنالیز کردند، به وضوح متوجه شدند که حاوی پنج کیسه کوچک است که قطعات استخوان را در خود جای داد. این کشف نشان می دهد که این آویز برای نگهداری اشیای مقدس استفاده میشد و قرار بود از کسانی که آن را می پوشیدند، محافظت کند.

مرحله بعدی استفاده از تصویربرداری نوترونی برای جستجوی کاغذی از جنس پوست یا نوار کاغذی در داخل آویز است که می تواند نام یا تقدس استخوان هایی که در آن گذاشته شده را آشکار کند.