از ساحل لیپار، ساحل صورتی رنگ چابهار چه می دانید؟

به گزارش وبمستر وبلاگ، در این جهان جاهای عجیب و غریب زیادی وجود دارد. منظور از جاهای عجیب و غریب هم جاهایی ست که چشم مان به تماشا شان عادت ندارد. شاید فکر کنید این جاهای عجیب و غریب فرسنگ ها از ما دورند، ولی در همین ایران، جاهای عجیب زیادی هست، مثل ریگ جن، جنگل جیغ و ساحل لیپار. ساحل لیپار صورتی رنگ است و مشابه اش در جاهایی مثل بولیوی، استرالیا، کانادا و باکو هست و برای تماشاش هم باید برویم چابهار.

از ساحل لیپار، ساحل صورتی رنگ چابهار چه می دانید؟

ساحل لیپار کجاست؟

چابهار که محلی ها به آن چهبار هم می گویند، در استان سیستان و بلوچستان قرار گرفته و منطقه آزاد است. کافی ست خودتان را به چابهار برسانید و در جاده ساحلی چابهار به گواتر و بعد از روستای رمین، به این ساحل برسید. البته رسیدن به چابهار هم آسان نیست. اگر با هواپیما بخواهید بروید، برای پرواز غیرمستقیم 3 ساعت و نیم در راهید و و برای پروازهای مستقیم این زمان به یک ساعت و 50 دقیقه می رسد.

جهت زمینی چابهار از زاهدان، کرمان و بندرعباس می گذرد و اگر بخواهید با قطار بروید باید اول خودتان را به کرمان یا بندرعباس برسانید و بقیه راه را با ماشین طی کنید.

از تهران تا چابهار 1961 کیلومتر راه است. باید بروید یزد، از کرمان و بم و ایرانشهر بگذرید. از ایرانشهر به نیکشهر می روید که راه ترانزیت و امنی دارد و بعد به چابهار می رسید. از نیکشهر تا چابهار حدود 2 ساعت راه است.

ساحل لیپار حدود 15 کیلومتر از مرکز بندر چابهار فاصله دارد و تا حالا خیلی ها برای تماشاش رفته اند. این تالاب در بین دو کوه قرار گرفته و اطرافش پر است از بوته و درختچه .

چرا باید به جای استانبول به چابهار سفر کنیم؟

چرا باید این جا را ببینیم؟

ما چشممان به رنگ آبی دریا عادت نموده، ولی برخی وقت ها هم باید تصور همیشگی را کنار بگذاریم. دریاچه های صورتی کمی در جهان هست، مثل دریاچه های هیلیر، هات لاگون و پینک لیک در استرالیا، دریاچه رِتبا در سنگال، یکی در آفریقای جنوبی، یکی در ونکوور و دیگری در بولیوی و یکی هم در ایران خودمان. اگرچه اینجا رنگ صورتی خفیفی دارد و ممکن است زیاد هم به چشم نیاید.

حالا این رنگ صورتی از کجا می آید؟

رنگ صورتی که گاهی به قرمز هم می زند، نتیجه فعالیت پلانکتون هاست. 93 گونه پلانکتون گیاهی در این تالاب پیدا شده. ضمن این که مواد آلی و معدنی زیادی هم از خورهای خلیج، وارد این منطقه می شوند. دلایل دیگری هم هست.

جریان های دریایی که طوفان های مونسون در دریای عمان ایجاد می نمایند، نقش مکمل را بازی می نمایند. طوفان ها از نیمه های خرداد تا نیمه های شهریور به وجود می آیند و وقتی به انتها برسند، در ماه های بهمن تا فروردین، و بعلاوه شهریور و مهر، جزر و مد قرمز در خلیج گواتر اتفاق می افتد.

علت این رنگ قرمز گونه ای از تاژک داران به نام نوکتیلوکا میلیاروس است که در این ماه ها تعدادش خیلی زیاد می گردد. تاژک داران موجودات ریزی هستند که با چشم غیرمسلح دیده نمی شوند.

آب تالاب حسابی شور است، آنقدر شور که محلی ها نمک ها را جمع می نمایند و می فروشند. ساحل لیپار، باتلاقی ست و ماشین در آن گیر می نماید، پس با ماشین نروید بهتر است. در کنار این تالاب محلی هایی را می بینید که چادر زده اند و صدف و نمک دریایی می فروشند.

شاید فکر کردید که ساحل لی پار طبیعی ست. ولی نه. در سال 1362 دادکریم شیخ زاده، یکی از اهالی روستای دمبدف، پیشنهاد ایجاد این تالاب را بیان کرد. او از بودجه شخصی اش هزینه می نماید، از اهالی منطقه یاری می گیرد و از دستگاه های کشاورزی وزارت نیرو هم استفاده می نماید. طولی نمی کشد که پرنده های مهاجر غیر بومی هم به اینجا می آیند و تالاب را تماشایی تر می نمایند.

هرچند در طول این سال ها، ساخت و سازهایی هم در حاشیه اینجا اجرا شده که چهره اش را نازیبا نموده است. برای مثال در سال 1388 نیروگاه گازی ساخته شده که به طبیعت این منطقه لطمه زده.

تنوع گیاهی و جانوری

تنوع گیاهی و جانوری در این منطقه بالاست. یکی از گیاهانی که در این منطقه زیاد می بینید، پنبه وحشی است. محلی ها خوب بلدند از هر گیاهی چه استفاده ای بنمایند. این پنبه ها هم در نهایت تبدیل به تشک و بالش می شوند. گیاهان دیگری هم در اینجا هست مثل درخت چِش که گونه ای از اقاقیاست و در ساحل جنوب می روید.

اما قشنگ تر از همه، درختچه های گزنه و بلوط است که کنار ساحل روییده اند. آب های صورتی به ساحل ماسه ای می رسد و زردی ماسه ها در سبزی درخت ها گره می خورد. بعد آن بالا آسمان است که همچنان آبی ست.

از وقتی تالاب صورتی شکل گرفته، جانوران زیادی هم در آن حوالی زندگی می نمایند. فلامینگو، حواصیل سفید و خاکستری، باقرقره، تیهو، عقاب دشتی، کشیم یا مرغابی شانه به سر، دلیچه که پرنده ای شکاری است، طاووسک، مرغ جیرفتی، خوتکا که از اردکیان مهاجر به شمار می رود، در این منطقه زیاد دیده می شوند.

تالاب لیپار برای آنهایی که به پرنده نگری هم علاقمندند می تواند جالب باشد. 31 گونه پلانکتون جانوری، 64 گونه از نرم تنان، 85 نوع ماهی، 24 گونه سخت پوست و 46 گونه جلبک در این تالاب زندگی می نمایند.

برترین فصل سفر

چابهار، شهر همواره بهار است. ولی باتوجه به گرمای جنوب، برترین زمان سفر به چابهار تعطیلات طولانی در نوروز و البته پاییز و زمستان است.

کجا اقامت کنیم؟

میان هتل های چابهار گزینه های خوب و مناسبی پیدا می کنید. قیمت رزرو هتل در این شهر از 105 هزار تومان آغاز می گردد. این قیمت مربوط به سال 1397 است.

جاذبه های نزدیک

جدا از آب و هوای بهاری، جاهای تماشای چابهار زیادند و خیلی ها راهی اش می شوند. به طوری که در نوروزی که گذشت یعنی بهار 1397 حدود 339 هزار توریست به بندر چابهار سفر کردند.

در جهت چابهار به بندر گواتر از جاده ساحلی که می گذرید، کوه های مریخی را می بینید. کوه هایی با طرح و رنگ عجیب و کمیاب که به کوه های مینیاتوری هم معروفند. یک سمت کوه های تماشایی و یک سو آبی دریا و چی از این زیباتر؟

تالاب دشتار نزدیک تالاب صورتی قرار گرفته. این منطقه درخت های سرسبزی دارد و به علت زیبایی اش نام دشتار را به آن داده اند. آخر بلوچ ها به دختران جوانی دشتار می گویند. این جا گاهی هم عروس نامیده می گردد.

روستای تیس در 5 کیلومتر چابهار قرار گرفته. در این روستا می توانید از بنای مسجد جامع تماشا کنید که می گویند دومین مسجدی ست که بعد از اسلام در ایران ساخته شده. معماری این مسجد سبکی پاکستانی و هندی دارد.

مراکز خرید چابهار زیادند. در این شهر چند مرکز خرید مدرن پیدا می کنید مثل صدف، فردوس و بازار طالح یار. اما هیچ کدام دکه بازار نمی گردد که بازار سنتی چابهار محسوب می گردد.

عکس ها: خبرگزاری ایرنا

منبع: اسنپ تریپ
انتشار: 15 بهمن 1400 بروزرسانی: 15 بهمن 1400 گردآورنده: blogwebmaster.ir شناسه مطلب: 640

به "از ساحل لیپار، ساحل صورتی رنگ چابهار چه می دانید؟" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "از ساحل لیپار، ساحل صورتی رنگ چابهار چه می دانید؟"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید