یک نویسنده کتاب های پرفروش: از 26,000 نفر در سراسر جهان درباره بزرگ ترین پشیمانی هایشان پرسیدم، این ها 4 دسته اصلی پشیمانی ها هستند
به گزارش وبمستر وبلاگ، پشیمانی یکی از واقعی ترین احساساتی است که هر انسانی در طول زندگی اش تجربه می نماید. این حس، اگرچه گاه تلخ و سنگین به نظر می رسد، در واقع فرصتی برای بازاندیشی، خودشناسی و حتی تغییر مسیر است. دانیل پینک، نویسنده پرفروش، با تحقیقات گسترده خود نشان داده که پشیمانی ها نه تنها نشانه ای از شکست نیستند، بلکه می توانند گنجینه ای از تجربه و دانش باشند. او با آنالیز احساسات 26 هزار نفر از سراسر دنیا در کتاب قدرت پشیمانی، به این نتیجه رسید که بعضی از پشیمانی ها در دسته بندی های مشخصی قرار می گیرند و تأثیرات مشابهی بر زندگی افراد می گذارند. اما آیا همه پشیمانی ها در این چهار دسته جا می گیرند؟ مسلماً نه.
پشیمانی مانند ردپایی است که با گذر زمان بر خاطرات ما باقی می ماند. گاه این ردپا از یک تصمیم عجولانه یا جسارت نکردن در موقعیتی مهم نشأت می گیرد و گاه از سهل انگاری یا فراموشی هایی که شاید در لحظه بی اهمیت به نظر می رسیدند. زندگی پیچیده تر از آن است که تمام پشیمانی ها را بتوان در چند دسته محدود خلاصه کرد.
پشیمانی های زیربنایی
تصمیمات کوچک و نادرستی که در اوایل زندگی گرفته می شوند و پیغامدهای بزرگی به جا می گذارند. مانند عدم پس انداز منظم برای دوران بازنشستگی.
پشیمانی های جسارت
موقعیت هایی که ریسک نکردن باعث شده بعدها حسرت بخورید. مثلاً آغاز نکردن کسب وکار شخصی به علت ترس از شکست و نارضایتی از شغل فعلی.
پشیمانی های اخلاقی
نتیجه تصمیمات نادرستی که برخلاف اصول اخلاقی گرفته اید. برای نمونه، بدرفتاری با کسی که هنوز هم از آن ناراحتید.
پشیمانی های ارتباطی
از دست دادن روابط نزدیک، چه محبت آمیز و چه عاشقانه. مانند از دست دادن ارتباط با برترین دوست به علت مشغله کاری.
در کنار پشیمانی هایی که پینک از آن ها نام برده، فهرستی از 20 پشیمانی رایج دیگر که ممکن است سال ها بعد گریبان ما را بگیرد:
- عدم یادگیری مهارت های تازه: به تعویق انداختن آموزش مهارت هایی که می توانستند زندگی شما را بهبود دهند.
- وقت نگذاشتن برای خانواده: نادیده گرفتن زمان هایی که می توانستید با عزیزانتان بگذرانید.
- فراموشی قدردانی از دیگران: نگفتن کلمات محبت آمیز و سپاسگزاری به افرادی که تأثیر بزرگی در زندگی شما داشته اند.
- اهمال در سلامتی: عدم مراقبت از بدن و فکر، از تغذیه نامناسب گرفته تا بی توجهی به ورزش.
- انتخاب شغل اشتباه: انتخاب مسیری شغلی که با علایق و ارزش های واقعی شما همخوانی ندارد.
- عدم مدیریت مالی: خرج کردن بیش از حد یا سرمایه گذاری نکردن در زمان مناسب.
- پایبند نبودن به قول ها: شکستن وعده هایی که به دیگران یا حتی خود داده اید.
- تسلیم در برابر ترس: ناتوانی در انجام کارهایی که به علت ترس از شکست یا قضاوت دیگران از آن ها صرف نظر نموده اید.
- بی توجهی به فرصت های سفر: نرفتن به مکان هایی که همواره آرزوی دیدنشان را داشته اید.
- اتلاف زمان در روابط ناسالم: ماندن در رابطه ای که برای شما رشد و آرامش به همراه ندارد.
- عدم یادگیری زبان دوم: از دست دادن فرصت هایی که با یادگیری زبان های تازه می توانستید به دست آورید.
- بی توجهی به خلاقیت ها: رها کردن پروژه های هنری یا خلاقانه ای که می توانستند منبع شادی و الهام شما باشند.
- یاری نکردن به دیگران: عدم انجام اعمال نیکوکارانه یا حمایت از کسانی که نیازمند یاری بودند.
- فراموشی رؤیاهای دوران کودکی: کنار گذاشتن آرزوهایی که زمانی شما را به وجد می آوردند.
- بی توجهی به روابط محبت آمیز: از دست دادن دوستان قدیمی به علت کمبود وقت یا کوشش برای حفظ ارتباط.
- نادیده گرفتن علایق شخصی: اختصاص ندادن زمان برای تفریح ها و فعالیت هایی که به شما انرژی می بخشند.
- بی اهمیتی به یادگیری مستمر: کنار گذاشتن مطالعه یا یادگیری موضوعاتی که برایتان مجذوب کننده بوده اند.
- تکیه بر روابط اشتباه: اعتماد به افرادی که شایستگی آن را نداشته اند.
- عدم برنامه ریزی برای آینده: تصمیم گیری بدون فکر و برنامه ریزی برای اهداف بلندمدت.
- رها کردن سفرهای درونی: بی توجهی به شناخت خود و درک عمیق تر از احساسات و باورهایتان.
این پشیمانی ها، اگرچه به نظر گسترده و متنوع می رسند، همگی یک پیغام مشترک دارند: زندگی فرصتی زودگذر است و باید آن را آگاهانه زیست. آنچه در این مسیر اهمیت دارد، یادگیری از اشتباهات و حرکت رو به جلو با شفقت نسبت به خود است.
چگونه از پشیمانی ها بیاموزیم؟
پینک معتقد است گیر کردن در پشیمانی یا انکار آن می تواند سلامت روان را به خطر بیندازد. او پیشنهاد می دهد که با صحبت آزادانه درباره اشتباهات و استفاده از تجربیات خود برای یاری به دیگران، از این احساسات منفی پلی برای رشد بسازید.
به عنوان مثال، اگر تولد دوستتان را فراموش نموده اید، با یک هدیه و یادداشتی صمیمانه می توانید جبران کنید. در مواردی که جبران مستقیم ممکن نیست، مانند نگفتن قدرشناسی به عزیزان از دست رفته، می توانید با یادآوری این درس به دیگران از وقوع دوباره آن جلوگیری کنید.
پینک تأکید می نماید که برای پیشگیری از پشیمانی های آینده، باید خودآگاهی و مهربانی با خویشتن را تقویت کنید و به جای سرزنش، خود را با محبت ببینید.
منبع: یک پزشک