نانوساختار های کورکومین ابزاری برای مقابله با سرطان - وبمستر وبلاگ

به گزارش گروه دانشگاه خبرنگاران، پژوهشگران با استفاده از نانوساختار های کورکومین ابزاری برای کپسوله کردن RNA تداخلی ارائه کردند که می تواند برای مقابله با سرطان استفاده شود. این فناوری نتایج جالب توجهی روی دو مدل سرطان در موش های آزمایشگاهی نشان داده است.

سرطان یکی از علل اصلی مرگ و میر در سراسر جهان است. تلاش برای یافتن روش های درمانی قابل قبول برای جایگزینی دارو های شیمی درمانی در سراسر جهان انجام می شود که این تلاش ها به توسعه راهبرد های نو برای مبارزه با سرطان منجر شده است.

RNA تداخلی (RNAi)، یک رویکرد خاموش کردن ژن بوده که ابزاری امیدوارکننده برای درمان هدفمند و متمرکز برای بیماری های مزمن مانند سرطان است. فقدان روش های تحویل ایمن و مؤثر برای مولکول های RNAi یکی از چالش های کلیدی در برابر استفاده از درمان مبتنی بر RNAi در سیستم های زیستی است.

لخا دینش کومار و گروهش در CSIR-CCMB، با همکاری بخش علوم و مهندسی پلیمر در CSIR-NCL، ساختار های نانو کورکومین (استخراج شده از زردچوبه) را برای کپسوله کردن RNAi (Ephb 4 shRNA) و سایر مولکول ها توسعه داده اند.

این داروی زیستی پیشنهادی از طریق محققان این پروژه کاملا غیر سمی و زیست سازگار بوده و همچنین بازده جذب بالاتری نسبت به روش های پیشین دارد. بررسی های اجرا شده روی این فناوری نشان می دهد که تحویل موضعی دارو به خوبی اجرا شده که این کار با پسرفت تومور ها در دو مدل موش مختلف مبتلا به سرطان کولون و سینه همراه بوده است.

کومار گفت: استفاده از کورکومین، که یک ماده مغذی شناخته شده با خواص ضد سرطانی و ضد التهابی بالا است، با RNAi، پسرفت تومور را با بقای شش ماهه در مدل های تهاجمی سرطان روده بزرگ و سینه نشان داد.

در مطالعه دیگری که در دانشکده علوم نانو، دانشگاه مرکزی گجرات و مرکز مواد پیشرفته و شیمی صنعتی، RMIT استرالیا اجرا شده است، محققان یک نانودستگاه مبتنی بر اینولین فیبر رژیمی، سازگار با محیط زیست و پاسخگو به pH، را برای هدف قرار دادن سرطان روده طراحی کردند.

این دستگاه امکان جایگزینی مواد مصنوعی با ترکیبات طبیعی در فرمولاسیون های دارویی زیستی را برای تجزیه زیستی بهتر، تجمع بافت و سمیت کمتر پیشنهاد می کند. نتایج این کار در مجله Nanomedicine منتشر شده است.

کومار گفت: در مطالعات خود نشان داده ایم که RNAi همراه با عوامل هدف گیری مناسب و کپسوله سازی هایی از جنس بیومواد طبیعی ظرفیت انتقال بالایی در مدل های سرطانی موش دارد. این گروه از دارو های زیستی می تواند انقلابی در زمینه درمان سرطان در جهان ایجاد کند. این فناوری باید در سایر سیستم های مدل سرطان ارزیابی شود تا کاربرد این روش های درمانی در کارآزمایی های بالینی آشکار شود.